Forum KSM AP

Basia Olszewska · Gość

"Deus Caritas est"

Musieli czekać trzy dni.
Nie wiedzieli na co,
Choć zawsze spoglądał na nich
Jak Miłość spogląda na
Obojętność, Wierność, Nienawiść.
Potem zrozumieli:
Podarował im drugie życie.

Dlaczego boimy się śmierci?
A może boją się jej tylko Ci,
Którzy powinni?
To są tylko otwarte drzwi,
A za nimi jest światło.
Gdy już przywykniesz do tego
Olśniewającego blasku,
Ujrzysz Czerwoną różę,
Białą flagę i łąki usłane zielenią
Oraz pięknem, jakiego nie widziałeś.
A powstało, gdy świat ujrzał
Wielką Miłość.
Pośród tego wszystkiego stoi Ona,
Trzymająca na dłoni
Swoje zakrwawione serce.

Umiesz tak kochać?
Ja też nie.

marcin · Gość

Uważam, że wiersz jest bardzo cenny
i jest właśnie taki jak powinien być bo nie jest słodki nie jest taki słoneczny jak obrazuje nam się życie czyli jest ludzki dotknięty właśnie życiem
ooo właśnie o to chodzi a po tych słowach
jest pewien zachwyt jakby pozostałość czy nawet daleko ujmując wspomnienie Na każdym zdaniu obserwuje w jak narastał jakiś potencjał emocji i talentu W tym wierszu od początku tak pozornie później dotkliwie to czuć. I o to chodzi o to dotknięcie ludzkiej dłoni. To życie jest wtedy dosłowne w odczuciach, które tak naprawdę są zakryte światem ale w swych wrażeniach są Piękne… taki odlot.
Dobre pytania zadajesz w wierszu. Oczywiście zawsze nie pozostawiając pustki odpowiedzi tylko głębie prostych wyjaśnień… krótkich słów. Po prostu odlot w Twym wierszu. Bo tak naprawdę to ostatecznie chodzi o filozofie bycia… filozofie życia, które przecież będzie nam policzone, każdemu z nasz…