Forum KSM AP

marcin · Gość

Gdybym sercem mógł dać Ci radość
Niebem ściągnął bym marzenie Twoje
a Ty skrzydłem uniosłabyś się tam... w Krainę Wielkiej Łąki...

Jak motyl na wietrze czujesz niepokój…
W burzę skrywasz się pod liściem… życiem, samotnością
Wznosisz głowę do Nieba i płaczesz…

Za każdym razem płacze razem z Tobą…

Ruchem najprostszym jak tylko potrafię…
Sen ofiarowuję Tobie w delikatności skrzydeł …
Przepraszam… tylko tyle mam sił…

Zapatrzony w ideał…

Nie widzisz... Anioł!
I lecisz…

Natalia - bogucinianka:) · Gość

Tyle pragnień, takiej wielkiej empatii, zrozumienia odnajduję w tym wierszu. Chciałabym więcej napisać, ale nie wiem, jak to wyrazić. Tylko czuję...

Bardzo mnie poruszył Twój utwór. Może po części dlatego, że odnajduję w nim siebie. W uczuciach w nim zawartych. Szczególnie teraz, kiedy bardzo chciałabym pomóc bliskiej osobie, ale czuję często bezradność.

marcin · Gość

Bezradość to jak spotkanie za śmiercią... Dobry czas na śmierc...? albo Dobry czas na przemyślenie.

w wietrze ponieść swoj wzrok do Nadzieii
zachwycić się otoczeniem
radością spadających z Nieba łez

Radość przyjaciela przyjdzie razem z Twoją radościa do tej osoby. Tak czuje...