Forum KSM AP

marcin · Gość

Dziś nadeszła Wiosna
Na spokojnej ulicy śmierci wznosi się urok Piękna
Wieczór powstał pomiędzy rankiem a nocą

Śmierć myśli zwiększa sidła pułapki
Wielka sieć zabłąkania zatraca sny…
Niezwykła wiosna tej zimy…?

Ze śniegiem spadły uczucia
Wzniosły się na chwile i szybko upadły w kałużę
Na nogach prowadzonych duchem roznoszą się sny

Dziś mówię Ci co czuje
Mowie ze śmieszą mnie absurdy tego rozkręconego zegara
Spalone cygaro dumy grubego uczucia pychy i tania miłość ulicy

Wzrostem przewyższasz moje unoszenie
Lecz i ja znam to co przewyższa tylko rozmowę
Znam imię Twe

W Wiosnę dzisiejszej zimy przyszła chłodna myśl bezmyślnej materialności
Plany na jutro… zatracenie bez człowieka wzmaga samotność
Plugawe uczucie, bez początku i tragedią końca

Katarzis w uczuciu zmylenia horyzontów:
Morze skrywa się za niebo
A niebo za słońce

Lecz nie pozostajemy sami…
W rekach trzymamy pielęgnowane ziarno naszej naiwności
Wiara, że pozostaliśmy w roztropności… w brak umiaru Miłości

Widok na rozlaną kałuże łez strąca owoc z drzewa życia
Zasiana myśl na Wielkiej Łące Nieba przynosi wiarę
A Nadzieja to już nie wymuszone spojrzenie…

W łonie jest Życie…
Czujesz…? jak bije serce…